تأثیر اتفون، اتانول، براسینواستروئید و هرس برگ بر ویژگی‌های کمی و کیفی انگور رقم یاقوتی سیاه در شرایط محیطی داراب

انگور یاقوتی سیاه زودرس‌ترین رقم انگور ایران است که بیشتر در مناطق گرم پرورش می‏یابد. یکی از مشکلات این رقم در این مناطق عدم رنگ‌گیری یکنواخت حبه‎‌ها و در نتیجه کاهش بازارپسندی محصول است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر اتفون (150 و 300 میلی گرم در لیتر)، اتانول (5 و 10 درصد)، براسینواستروئید (5/0 و 1 میلی‌گرم در لیتر) و حذف برگ‌های اطراف خوشه‏ها (5 تا 6 برگ اطراف هر خوشه) همزمان با شروع تغییر رنگ حبه‏ها بر رنگ‏گیری و برخی صفات کمی وکیفی حبه‏ها در انگور رقم یاقوتی سیاه در منطقه داراب انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با چهار تکرار و هر تکرار شامل یک تاک هفت ساله در دو سال 1393 و 1394 در دو منطقه جنت‎شهر و فسارود از توابع شهرستان داراب انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمد، این تیمارها تأثیری بر TSS، اسید آب میوه و نسبت این دو نداشتند. با وجود این که اتفون با غلظت 300 میلی‌گرم در لیتر باعث افزایش معنی دار وزن خوشه‏ها نسبت به شاهد شد، سایر خصوصیات فیزیکی حبه‏ها و خوشه‏ها تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند. تیمارهای اعمال شده تأثیری بر شاخص‎های رنگ حبه‏ها مانند CIRG، کروما، زاویه هیو و اجزای شاخص هانتر (L* ،a* وb*) نداشتند. غلظت آنتوسیانین، فنل کل و فعالیت آنتی‎اکسیدانی آب میوه نیز در تیمارهای به کار رفته تفاوت معنی‌داری با تیمار شاهد نداشتند. در مجموع، نتایج این بررسی نشان داد که کاربرد اتفون، اتانول و براسینواستروئید در غلظت‎های متداول نمی‎تواند سبب بهبود ویژگی‎های کمی، کیفی و رنگ در حبه‎های انگور یاقوتی شود و به نظر می‌رسد در مناطقی مثل داراب دمای بالای هوا در دوره رسیدن و رنگ‌گیری حبه‌ها می‌تواند عامل مهم در عدم رنگ‌پذیری یکنواخت حبه‌ها و فرایندهای مرتبط با رسیدن میوه باشد.